จะณะแบ่งสุข ยกระดับข้าวลูกปลา พืชเศรษฐกิจประจำถิ่น ตำบลป่าชิง อำเภอจะนะ จังหวัดสงขลา สู่แหล่งสร้างอาชีพและรายได้ของคนในชุมชน
จากปัญหาราคายางพาราตกต่ำ ทำให้ชาวบ้านในพื้นที่หมู่ที่ 1 ตำบลป่าชิง อำเภอจะนะ จังหวัดสงขลา ได้รวมกลุ่มกันพลิกฟื้นเศรษฐกิจในชุมชน โดยนำเอาพืชเศรษฐกิจประจำถิ่น “ข้าวพันธ์ุลูกปลา” ซึ่งเป็นทรัพยากรที่อยู่คู่กับคนในหมู่บ้านมายาวนานกว่า 100 ปี มาแปรรูปเป็นผลิตภัณฑ์หลากหลายรูปแบบ เพื่อเพิ่มมูลค่าและสร้างรายได้ให้คนในชุมชน หนึ่งในนั้นคือการแปรรูปเป็นสบู่ข้าวลูกปลา ที่มีสรรพคุณในการดูแล และรักษาผิวพรรณ และสามารถนำมาใช้เองภายในครัวเรือนเพื่อลดค่าใช้จ่าย
 
นางสาวเธียรรัตน์ แก้วนะ ประธานกลุ่มวิสาหกิจชุมชนเครือข่ายนาอินทรีย์ (จะณะแบ่งสุข) กล่าวว่า จุดเริ่มต้นของการก่อตั้งกลุ่มวิสาหกิจชุมชน ฯ เกิดจากการรวมกลุ่มของชาวบ้านในพื้นที่ที่ได้รับผลกระทบจากปัญหาราคายางพาราตกต่ำ ตนจึงได้มองหาแหล่งสร้างงานสร้างอาชีพที่มีอยู่ในชุมชน และเห็นว่าตำบลป่าชิงนั้น เป็นแหล่งปลูกข้าวลูกปลาที่อยู่คู่กับคนในพื้นที่มาอย่างยาวนาน อีกทั้งข้าวพันธ์ลูกปลายังมีคุณค่าทางโภชนาการที่เป็นประโยชน์ต่อสุขภาพ จึงเหมาะแก่การนำมาพัฒนาต่อยอดเป็นผลิตภัณฑ์ทั้งกินและของใช้ให้เกิดประโยชน์ ควบคู่กับสร้างเป็นพื้นที่ความมั่นคงทางด้านอาหารของคนในชุมชนเช่นกัน
 
ข้าวลูกปลา เป็นข้าวประจำถิ่นบ้านป่าชิง กลุ่มวิสาหกิจชุมชนเครือข่ายนาอินทรีย์ จึงต้องการยกระดับข้าวลูกปลาไปสู่ตลาดที่สามารถเข้าถึงกลุ่มผู้บริโภคและเป็นตลาดสำหรับสินค้าอุปโภคบริโภคชนิดใหม่ โดยทางมหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์และวิทยาลัยชุมชนสงขลา ได้เข้ามามีส่วนร่วมและพัฒนาข้าวลูกปลาให้เป็นผลิตภัณฑ์ที่มีมูลค่า ทำให้ทางกลุ่มประสบความสำเร็จในการแปรรูปเป็นอย่างมากมากและในอนาคตก็จะมีการพัฒนาต่อยอดข้าวลูกปลาอย่างครบวงจร
 
นางสาวเธียรรัตน์ กล่าวอีกว่า ข้าวลูกปลาของที่นี่มีรสชาติเป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัว ไม่เหมือนกับพันธ์ข้าวที่อื่น ถึงแม้จะมีการนำไปปลูกในต่างพื้นที่ แต่ก็ให้รสชาติที่ไม่เหมือนกัน เนื่องจากข้าวลูกปลาตำบลป่าชิงจะมีความนิ่มและมีความเหนียวนุ่มเหมือนข้าวญี่ปุ่น
 
ปัจจุบันทางกลุ่ม ฯ มีการแปรรูปจากข้าวลูกปลามาเป็นข้าวกล้องงอก ข้าวลูกปลาบ้านป่าชิง ข้าวยำนอกกรอบ ซูชิ ทองม้วนกรอบ ทองม้วนสด แป้งอเนกประสงค์ และล่าสุดคือการแปรรูปข้าวลูกปลาเป็นสบู่ข้าวลูกปลา ซึ่งนับว่าการนำเอาทรัพยากรที่มีอยู่มาแปรรูป ไม่เพียงแต่เป็นการสร้างรายได้ แต่ยังเป็นการสร้างจิตสำนึกและอนุรักษ์ทรัพยากรที่มีอยู่ในท้องถิ่น ทั้งยังเป็นการตระหนักให้ผู้คนเห็นถึงคุณค่าของสิ่งที่ไม่ควรมองข้าม เพราะสิ่งเหล่านั้นอาจกลายเป็นสิ่งที่สามารถสร้างมูลค่าและอาจก่อให้เกิดประโยชน์สูงสุด

image รูปภาพ
image
image
image
image

Line

คะแนนโหวต :
StarStarStarStarStar